ഉയരുക ഇനിയുമെൻ നാടേ...

കനവുകളങ്ങനെ പറന്നു  പൊങ്ങുമ്പോൾ
ദൂരെ, നല്ലൊരു നാളെയെ കാണാം
ചക്രവാളങ്ങളുമതിരുകൾ തീർക്കാത്ത
തിറയുള്ള തീരത്തെ കാണാം
പച്ചമണ്ണിൻ മനുഷ്യനെ കാണാം
നന്മ വിളയുന്ന ഭൂമിയെക്കാണാം
ഉയരുക ഇനിയുമെൻ നാടേ...
കണ്മണിയാം കണ്ണൂരേ 

താജ്മഹൽ

പ്രണയത്തിനു മുൻപ്
എന്റെ ഹൃദയം ഒരു മരുഭൂമിയായിരുന്നു
മരുപ്പച്ചകളെ തേടി അലയുന്ന
ഒരു ഒട്ടകം പോലെ
മനസ്സ് അതിലലഞ്ഞു നടന്നു
പ്രണയകാലം
എന്റെ ഹൃദയം ഒരു പൂന്തോട്ടമായിരുന്നു
അരുവികൾ ഒഴുകുന്ന
കുരുവികൾ പാടുന്ന
ശലഭങ്ങൾ പാറുന്ന
ഒരു പൂന്തോട്ടം
വിവാഹാനന്തരം
അതൊരു താജ്മഹൽ ആയി
പ്രണയത്തിന്റെ സ്മൃതി കുടീരം  

പനി

വാടി തളർന്ന പൂച്ചെണ്ടുപോൽ നീയെന്റെ
തോളിൽ കിടന്നു മയങ്ങാൻ തുടങ്ങവേ
പനിവന്നു വിറപൂണ്ട ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ടെന്റെ
കവിളിൽ മെല്ലെ മുത്തമിട്ടീടവേ
നിറമുള്ള സ്വപ്നത്തിൻ സ്വർണ്ണ രഥമേറി
മകളേ നീ സുഖമായുറങ്ങുക
രാവിതിന്നപ്പുറം ഉഷസ്സു വരുന്നേരം
സൗഖ്യമായ് സന്തോഷമായുണർണീടുക